شمعی است گدازنده سراپای معلم

                                       عشقی است پراکنده به رگهای معلم

در راه هنر سوزد و اندر ره دانش

                                       قلب و تن و جان و همه اجزای معلم

در ظلمت گمراهی و در تیرگی جهل

                             نوری است فروزان دل بینای معلم

فارابی و افلاطون و سقراط و ارسطو

                                       کردند به بر کسوت زیبای معلم

شاهان جهانگیر و وزیران جهاندار

                                      سودند سر خود به کف پای معلم

کی بود اثر هیچ ز تقوا و زدانش

                                       هرگاه نبد دانش و تقوای معلم

کی بود به گیتی هنر و حکمت و صنعت

                                        هرگاه نبد جان هنرزای معلم

کی بود نشانی ز ترقی و تمدن

                                      هرگاه نبد فکر توانای معلم

کی بود بشر این همه در اوج تعالی

                                       هرگاه نبد همت والای معلم

کی بود زغوغای صنایع اثر امروز

                                       هرگاه نبد جنبش غوغای معلم

کی بود پزشکی و دواهای شفابخش

                                        هرگاه نبد معجز عیسای معلم

قاضی و مهندس نبد و عالم شاعر

                                        هرگاه نبد درس دالارای معلم